Music in Motions

Tijdens de verhalenwandeling van  Stichting wijkcollectie en Rotterdams Erfgoed zong ik een liedje over de kracht van kwetsbaarheid. Op 10 maart organiseerden zij de eerste (coronaproof) VerhalenWandeling in Bospolder-Tussendijken. De wandeling stond in het teken van zorgen voor elkaar, met inspirerende en wonderlijke verhalen verteld door betrokken wijkbewoners. Naast de verhalen was er ook live […]

Joost volgde ons “behind the scenes” op de voet, in aanloop naar de shows in september. Hij maakte deze te gekke korte documentaire. Pak iets lekkers te drinken en ga even lui achterover zitten voor deze mooie registratie!    Middenin de eerste corona lockdown kreeg ik een zakje met geld van de gemeente Rotterdam […]

November 2015 schreef ik het stukje Sensualiteit als antwoord op oorlogstaal. Het was mijn persoonlijke brandbriefje aan onze leiders die na de aanslagen direct teruggrepen naar allerlei oorlogsretoriek en hard met nog veel harder beantwoordden. Toen de rellen hier in Rotterdam uitbraken wilde ik huilen. Ik ben sowieso een watje, zal je me zeggen. Als […]

Show must go on, NOresign! De showcase tour moest afgebroken worden vanwege de corona maatregelen. Maar NOresign, in 2021 zijn we er weer!

Het is een spannende zomer geweest sinds het laatste bericht. Het plan dat ik in februari had ingeleverd voor Noresign, lunatic looking for love moest vanwege de corona crisis behoorlijk worden herzien. Afspraken moesten opnieuw onderhandeld en er kwam een aardige tijdsdruk op want we konden pas anderhalve maand later beginnen dan gepland. Teaser Inmiddels […]

Oktober 2015 staat er op Katendrecht Rotterdam in de Fenix1 een laatste show. De maandag erna beginnen de werkzaamheden van Heijmans die de oude loods in fancy appartementen en penthouses zullen transformeren. De show heet Noresign, lunatic looking for love en op het podium staan 10 meiden hun guts eruit te spelen en te dansen. […]

Beneden mijn woning bevindt zich een garage. Ik sta op goede voet met de mannen, kom regelmatig water halen voor mijn geveltuintje en we maken babbeltjes over het weer, racisme en feminisme. Als ik wil weten of mijn outfit geslaagd is, moet ik op de zaterdagmiddag daar langs lopen. Vandaag kom ik aanfietsen en word […]

Ik heb een coronazonde begaan. Ik heb een vriendin geknuffeld. We hadden netjes op afstand in het park zo’n typisch vriendinnen gesprek gevoerd over gevoelens enzo en ik kon het gewoon niet laten om haar even vast te houden. Nu ben ik redelijk bekend met eenzaamheid. Sowieso werk ik als solo artiest veel alleen. Voor […]

“Ik zie er niet uit maar vanwege de corona laat ik het maar staan. Niemand ziet het. Kijk, dat snorretje gaat nog wel maar op mijn kin groeien net drie haartjes, dat gaat nergens over”. Hij plukt er bedachtzaam aan. “Wat vind jij?” Via via ben ik in contact geraakt met een stageair. Hij heeft […]

Het is half maart, de crisis is net uitgebroken en ik heb een Italiaanse vriendin op de app gehad die horror verhalen vertelde. Ik moet huilen. “Why are you crying” zegt iemand tegen me “it’s out of our hands, we can’t do anything” “Because it’s sad. Why wouldn’t I be crying?” “I guess I just […]

Een aantal jaren woon ik antikraak in een bible belt dorp. De bijbel ligt niet naast mijn bed en ik investeer weinig in sociale contacten. Mijn grote vriend is een wat oudere puberjongen. Hij bezoekt me regelmatig als ik in de tuin bezig ben en stelt me impertinente vragen. Zijn hersenen zijn anders geschakeld dan […]

Over het algemeen heb ik moeite om mee te komen in deze maatschappij. Ik ben niet praktisch, schakel langzaam over van de ene activiteit naar de andere en heb veel tijd nodig om mijn belevenissen te verwerken. Vroeger was ik allicht een begijntje geworden maar die zijn nu zowat uitgestorven. Dus voel ik me vaak […]

Het is woensdag en ik bezoek gewoontegetrouw mijn geliefde dakpark. Twee grote, afgetrainde gasten met kinderwagen spreken me aan. Radio Rijnmond doet een item over sporten in het dakpark, of ik mee wil doen. Ik heb net de dag ervoor een persbericht naar Rijnmond gestuurd over een event dat een week later gaat plaatsvinden. Natuurlijk […]

Er is me gevraagd om eigen liedjes te spelen op een conferentie van topmanagers. Eerlijk gezegd ben ik sceptisch. Ze wil geen luchtig muzikaal intermezzo op de achtergrond. Het thema is intimiteit en kwetsbaarheid en de liedjes moeten eraan relateren. Ze wil mensen bij hun strot grijpen. “Muriel kan dat wel”, denkt de trainer. Overschat […]

Op een middag raap ik mijn moed bij elkaar en ga zitten voor een paar uur cold calling. Het is me vroeger geleerd maar meestal raak ik toch snel ontmoedigd. Na een paar telefoontjes krijg ik een dame aan de lijn met wie ik 20 minuten blijf kletsen. We klikken goed. Ik vergeet de middag, […]

Op mijn middelbare school deden we aan cultureel verantwoord toneel. We voerden o.a. Brecht uit, een cynische Duitser uit de vorige eeuw. Een beroemde zin uit een van zijn stukken is: “eerst komt het vreten, dan komt de moraal”. Oftewel: als mensen moe en hongerig zijn en ontberingen lijden, dan verdwijnen alle vormen van samenhorigheid. […]

Hij is een bekend figuur in zijn scene en ik ontmoet hem op een festival waar ik speel. Of ik met hem wil werken, wat small talk, of ik man en kinderen heb. Een aantal maanden later nodigt hij me uit bij hem thuis: “We’ll talk”. Ik voel nattigheid maar besluit het toch een kans […]

Waarom maken we een onderscheid tussen commercieel en niet commercieel? Waarom vinden we het logisch dat goede doelen organisaties geen winst maken maar bedrijven die mensen uitbuiten wel? Ik raak aan de praat met de leidinggevende van een supermarkt in Delfshaven, over biologisch vlees, personeelsbeleid en kunst. Hij voert apart beleid. De winkel kampt enorm […]