BO-TU in West

Context

BO TU in West, Rotterdam op z’n best

In 2017 heb ik me in de wijk Bospolder Tussendijken gevestigd, een wijk in Delfshaven, Rotterdam-West. Ik zocht een plek om te landen en was gefascineerd geraakt door al die verschillende talen, de geuren die je tegemoet komen als je over de Schiedamse weg loop, de winkelstraat. Daardoor vond ik het een heerlijke pot pourri aan mensen, culturen en nationaliteiten.

Achterstandswijks

Pas langzamerhand kwamen termen als “achterstandswijk”, “armste postcode gebied van Nederland” mijn kant op waaien. Schietpartijen, steekpartijen, drugshandel en inderdaad zwarte armoede, zelfs honger. Toch heb ik mijn liefde voor deze plek nooit onder stoelen of banken gestoken.

Media

Maar ook in de media komt de wijk slecht tot zijn recht, met als uitschieter een documentaire die in januari 2021 op nationale televisie kwam. “Dit is niet mijn Bo-TU” werd er veel geroepen. Reden voor de wijkmanager om in actie te komen. Ze was enthousiast geraakt over mijn liedje voor de Heemraadsingel, sept 2020 en heeft me de enorme eer betuigd om me de opdracht te geven tot een liedje voor “onze wijk”, “Bo-Tu in West”, waar we trots op zijn. Want dit is ook een wijk waar mensen blij zijn om te wonen, soms al drie generaties lang. Waar ze blijven terugkomen, verliefd worden, trouwen en kinderen krijgen. Omdat ze zich thuis voelen, omdat het ook echt heel erg gezellig is en het woord “community” niet alleen een ambtenaren woord op papier.

BO-TU in West

Verse 1

Aan de Rotterdamse haven ligt Bospolder Tussendijken
waar armoe en rijkdom, zij aan zij naar de wereld reiken
een plek van diepe gaten, stille macht en rauwe kracht
een plek waar pijn van uitersten door mensen wordt verzacht.

Je vindt hier alles, dorp in stad, lieflijke gevels, brakke flats
Kapotgeslagen dromen, slimme wegen naar succes
Maar noem het vibe of energie, gevoel van eigenheid
BoTu biedt eens zoveel mensen thuis en veiligheid

Refrain

BOTU in West, Rotterdam op z’n best,
BOTU in West, kom niet aan mijn nest
BOTU in West, Rotterdam op z’n best,
BOTU in West, mn osso, mn home, mn nest

Verse 2

Al die verhalen, verschillende talen,
Kom ze maar halen, je zult niet verdwalen
Een mozaïek aan geuren, kleuren, smaak van het hele gerecht
leven is nooit saai, vaak mooi en soms een ruig gevecht

Hoge pieken, diepe dalen, intense verbondenheid waar je op
straat maar hoeft te kicken voor hulp of gezelligheid
Samen zijn is samen lachen, inshallah, god zij met ons
diversiteit geen ritueel maar alledaagse werkelijkheid

Refrain

Bridge

Over Schie en Maas varen schepen af en aan
ze brengen weemoed van verlaten verre landen
die zelfs als leven hier met alle liefde is vervuld,
nog diep in harten is blijven branden

Verse 3

Soms zijn er die bezwijken, de verleiding van de straat
ze lopen in partijen, denken dat iedereen ze haat
Het strijden met instanties die met blindheid zijn geslagen
de mensen zijn vergeten en door angst worden gedragen

Maar troost en liefde, dromen, kracht, velen zien ook kansen
Samen is goed, eten een feest, muziek om op te dansen
Kinderen balli, worden groot, onwijze moeders op het plein
In BoTu vindt je alles, universum in het klein

Refrain

Outro

Tovertunnel – takkenbende, Voorhaven – brandhaarden
Driehoeksplein – samen zijn, weg naar Spangen – samen hangen
Achterstandswijk, wat bedoel je ermee
ik kan niet parkeren, al die dikke BMW’s
Kunstenaars, studentenballen, straffe ladies, laat ze knallen,
bakfietspapa, oeh la, mama, knappe boyz in banlieue drama