Ode aan de Heemraadsingel.

In opdracht van Ondine de Kroon van het project “van wie is de Heemraadsingel” schreef en componeerde ik onderstaand liedje. Het is met veel plezier en overtuiging gemaakt, want de Heemraadsingel is echt een mooie plek!

Wil je me ook iets laten maken helemaal naar jouw wensen? Neem dan even contact op!

Tekst

Het water weet wegen,
en het water wil weg
Het water kent regen
en het water roept zeg
Laat ze maar stromen, gevoelens en dromen
in schijnbaar nooit stil overleg

Een eik staat te ruisen
en een wilg vloekt en zucht
Nog een berk eist zijn vrijheid
en een els draagt een vrucht
Al die gezichten, gedachten die zwichten
in t park is er adem en lucht

Daar aan de Heemraadsingel
swingen Singeldingen
En de kinderen zingen
“ik ga hier nooit meer weg”

Aan de Heemraadsingel
kan een romance ontspringen
een mens met rust omringen
in het hart van de stad

Een kind trapt een bal rond
en een vrouw op de fiets
Een man met een waakhond
en een mus houdt haar speech
Levens die kruisen, ideën die bruisen
het groen geeft er alles en niets

Een vriendschap ontspint zich
een verlies wordt betreurd
Een plan overwint
en een liefde verscheurd
De stad heeft geheimen, verhalen die deinen
door mens en omgeving gekleurd

Daar aan de Heemraadsingel
swingen Singeldingen
En de kinderen zingen
“ik ga hier nooit meer weg”

Aan de Heemraadsingel
kan een romance ontspringen
een mens met rust omringen
in het hart van de stad

Reacties zijn gesloten.